სასათბურე მებაღეობის კომპანიების უმეტესობა, რომელიც ცდილობს Ocap-ით CO2-ის ემისიების შემცირებას, ეთანხმება ცვლადი ფასების სისტემას. ამ სისტემაში ბიოგენური CO2-ის ფასი დაკავშირებულია SDE++ სუბსიდიის სქემის მიხედვით. ვარაუდობენ, რომ ფასი შეიძლება განსხვავდებოდეს გამტარუნარიანობის დიაპაზონში დაახლოებით 10 ევრო ტონაზე.
ვალდებულების აღებით, Ocap-ის CO2-ის მიმწოდებელს აქვს სიცხადე, შეიმუშავოს ბიზნეს გეგმა ნარჩენების მართვის ობიექტებში CO2-ის დაჭერისთვის. Dennis Medema-ს Glastuinbouw Nederland-ის თქმით, Ocap აპირებს ინვესტირებას რამდენიმე პროექტში SDE++ სუბსიდიით. „თუ ასე გაგრძელდა, სასათბურე მევენახეებს ექნებათ ნდობა CO2-ის მიწოდებაში მინიმუმ თხუთმეტი წლის განმავლობაში“, - ამბობს Veg & Veg's Medema.
ეს ალბათ კარგი ამბავია ბევრი მებოსტნესთვის. CO2-ის მიწოდების შესახებ ბოლო ვებინარის დროს, თითქმის ოთხმოცმა მონაწილემ აღნიშნა, რომ CO2 არის „გადამწყვეტი ან ძალიან მნიშვნელოვანი“ ბიზნეს ოპერაციებისთვის. ფასის ზრდის შემთხვევაშიც კი, მათ უმეტესობას მაინც სურს მიიღოს CO2 Ocap-ისგან. როგორც ბოლო საშუალება, თუ საერთოდ არ იქნება სუბსიდია, Ocap-ის შეფასებით, CO2-ის გამონაბოლქვი შეიძლება ღირდეს მაქსიმუმ 100 ევრო ტონაზე.
სხვათა შორის, აღსანიშნავია, რომ ფასი, რომელსაც ახლა სასათბურე მევენახეები უხდიან Ocap-ს CO2-ზე, ბოლომდე არ არის დაფიქსირებული. ელექტროენერგიის ხარჯების დასაფარად Ocap დამატებით გადასახადს იხდის. ხილი და ბოსტნეული მიუთითებს იმაზე, რომ ეს საკმაოდ ცვალებადი რაოდენობაა.
ვაგენინგენის ეკონომიკური კვლევის მონაცემები აჩვენებს, თუ რამდენი გარე CO2 იქნება საჭირო, თუ სექტორი 2040 წლისთვის სრულიად თავისუფალი იქნება ემისიის გარეშე. „თუ გავითვალისწინებთ, რომ იმ დროისთვის CO2 უფრო ეფექტურად გადამუშავდება, საჭიროება იქნება დაახლოებით 2.5 მილიონი. ტონა“, - აცხადებენ კვლევით ინსტიტუტში. „ენერგეტიკული კომპანიები, რომლებიც აწარმოებენ ნარჩენებს, ერთობლივად გამოყოფენ 8 მილიონ ტონას, საიდანაც 66 პროცენტი არის ბიოგენური CO2 გამონაბოლქვი“.